اگر یک خانه ویلایی با یک حیاط بزرگ و یا باغی دارید هیچوقت به دنبال باربیکیو های گازی نروید چون باربیکیو های زغالی کیف بیشتری داره
ولی خب باربیکیو های گازی هم طرفداران خودش را دارند. ما سعی می کنیم بیشتر توصیح بدیم تا شما بهتر انتخاب کنید.
قیمت باربیکیو های گازی نسبت به زغالی بیش از دو برابر در سطح کیفی باربیکیو های زغالی باعطر و طعم خوب برای غذاهای سریع پخت عالی اند و باربیکیو های گازی برای آهسته پزها دودی گردن در باربیکیو های گازی دشوار است اما برای به دام انداختن دود لوازمی ساخته شده که برای دودی کردن در این نوع باربیکیو هاست اما دودی شدن در باربیکیو های زغالی جزء جدا نشدنی از طعم دودی می باشد محدوده دما در باربیکیو های زغالی حدود 125 درجه سانتیگراد تا 340 درجه سانتیگراد می باشد. اما در باربیکیو های گازی به اندازه دلخواه شما تا 650 درجه سانتیگراد و بالاتر در باربیکیو های گازی کنترل دما تنظیم و نگهداری بسیار آسان نیاز اما در زغالی به تمرین و نیاز به توجه مداوم دارد زمان روشن/خنک کردن 5 تا 10 دقیقه در گازی و در زغالی حدود 30 دقیقه تمیز کردن تخلیه گهگاهی چربی گیر و تمیز کردن میله ها دز مدل های گازی آسانتر از زغالی با توجه به دفع منظم خاکستر و میله های تمیز کننده
شم شما می توانید یک باربیکیو معمولی گازاکس را با قیمت حدود 3 میلیون تومان برای خود تهیه کنید، اما ما انواع ارتقا یافته را که حدود 22 میلیون تومان است، را هم داریم.اگر چیزی بزرگ‌تر یا شیک‌تر می‌خواهید، می‌توانید هزینه بیشتری بپردازید، اما حتی نسخه ارزان آن سال‌ها و سال‌ها دوام خواهد آورد.
ا از طرف دیگر، یک گریل گازی دارای قطعات متحرک بیشتری است و هزینه بیشتری برای شما خواهد داشت. مطمئناً شما می‌توانید مدل‌های ارزانتر را از فروشگاه‌های گازاکس یا با مراجعه به سایت انتخاب کنید، اما بعد از آن شما باربیکیویی خواهید داشت که در بهترین حالت نگهداری چند فصل برای شما کار می‌کند.
ت تصور اینکه یک منبع سوخت جامد و زنده، مانند زغال چوب یا زغال سنگ کلوخه، دود بیشتری تولید کند، آسان است و در نتیجه یک محصول نهایی «با طعم گریل» بیشتر تولید می‌کند، اما آزمایش‌های جانبی نشان می‌دهد که لزوماً اینطور نیست.
پ پروپان یا گاز طبیعی نسبتاً تمیز می سوزد. محصولات جانبی احتراق آنها بیشتر فقط بخار آب و دی اکسید کربن است. از سوی دیگر، زغال‌سنگ، مجموعه‌ای از مولکول‌های دیگر را تولید می‌کند، که برخی از آنها در واقع می‌توانند روی غذای شما فرود آیند و به آن طعم دهند. در عین حال، یک منبع طعم رقابتی وجود دارد: چکه های بخار شده از غذای شما. وقتی همبرگر شما آب می‌ریزد (عمدتاً چربی، آب و پروتئین‌های محلول) روی میله‌ها یا زغال‌سنگ‌های کباب‌پز داغ، صدای هیس‌ها، جوش‌ها و شعله‌ور شدن آنها دریافت می‌کنید. همانطور که این پروتئین ها و چربی ها سوزانده می شوند، ترکیبات معطر جدیدی ایجاد می کنند که در حین پختن گوشت شما برمی گردد. این اتفاق می افتد صرف نظر از اینکه منبع حرارت شما زغال چوب باشد یا گاز.
ب بنابراین سوال این است: آیا طعم ترکیبات معطر تولید شده توسط خود زغال چوب به اندازه ای قوی است که از طریق ترکیبات ایجاد شده توسط چکه های سوزان قابل توجه باشد؟
ب برای غذاهای کوتاه پخت و با حرارت بالا، مانند استیک، همبرگر، گوشت بره، ماهی یا سبزیجات، پاسخ منفی است. با توجه به حرارت خروجی و زمان پخت یکسان، نمی توانید تفاوت بین همبرگر پخته شده روی گاز و برگر پخته شده روی زغال را تشخیص دهید.
ب برای غذاهایی که با حرارت غیرمستقیم پخته می شوند، مانند دنده، بریسکت و سایر انواع کباب، طعم دودی بیشتری در غذاهای پخته شده روی زغال به دست می آورید. این منطقی است: با پخت غیرمستقیم، چکه‌ها تبخیر بسیار کمی دارند، بنابراین تمام طعم دودی از خود ذغال به دست می‌آید که به تدریج در طول فرآیند پخت طولانی روی گوشت رسوب می‌کند.
ا اما واضح است که این تمام ماجرا نیست. برای غذاهای سریع پخت، سوال خروج حرارتی زغال چوب در مقابل گاز وجود دارد (آیا یکی گرمتر از دیگری است؟). برای غذاهای کم و آهسته، باید به کنترل دما و توانایی خود برای افزودن دود به طور جداگانه توجه کنیم. بیایید یک به یک به این سؤالات نگاهی بیندازیم.
م مکانیک دودی کردن چیزی شبیه به این است: همانطور که چوب سوخته می شود، مجموعه ای از ترکیبات محلول در آب آزاد می شود که از طریق بخار آب که در طی فرآیند احتراق ایجاد می شود، راه خود را به سمت بالا باز می کند. همانطور که بخار پر از دود به سمت گوشت می رود، روی سطح نسبتاً خنک متراکم می شود و قطرات کوچک آب را تشکیل می دهد که در یک مجموعه ترکیبات خوش طعم بسته شده است. با گذشت زمان، آن آب یک بار دیگر تبخیر می‌شود و این بار طعم دودی به رنگ قهوه‌ای تیره را باقی می‌گذارد.
ب برای دودی کردن روی باربیکیو زغالی، تنها کاری که باید انجام دهید این است که تکه‌های چوب را مستقیماً روی زغال‌ها بیندازید. اما در یک باربیکیو گازی، باید چوب را در یک بسته فویل قرار دهید و آن را زیر مشعل ها، نزدیک به شعله ها قرار دهید. (من کلک می زنم و فقط چوب را خیس کرده و مستقیماً روی ناودانی های میله سوخت قرار می دهم.)
ب برای اینکه اجازه دهید دود واقعاً جادوی خود را انجام دهد، باید گوشت و منبع دود خود را در محفظه باربیکیو حبس کنید اگر درب باربیکیو به اندازه کافی باز باشد امکان احتراق چوب بوجود می آید (از آنجایی که احتراق به منبع اکسیژن نیاز دارد) برای همین باید درب باربیکیو به اندازه کافی بسته باشد که دود در محفظه محبوس شود. مدت زمان دودی کردن غذا باید نسنتا طولانی باشد تا غلیظ شود. اینجاست که یکی از تفاوت های بزرگ بین باربیکیوهای زغالی و گازی مشخص می شود.
ب بیشتر باربیکیو های گازاکس گازی زغالی هستند، و شما می‌توانند درب باربیکیو را کاملاً ببندند. و محیطی ایجاد کنید که غذا در محیط کاملاً بسته شده باشد ، این کار حرکت هوا (یا دود) به داخل و خارج را تا حد زیادی محدود می کند. وقتی که آن دریچه‌ها را تا انتها می ببندید، چوب ها برای سوختن نیاز به اکسیژن دارند و با کمبود آن دود می کنند و به طور کامل نمی‌سوزند.
ا از طرف دیگر، یک باربیکیو گازی نباید به خوبی آب بندی شود. این کار توسط طراحان گازاکس به عنوان یک اقدام ایمنی در نظر گرفته شده است. مشعل های باربیکیو های گازی، چه در واقع سوخت را بسوزانند یا نه، گاز را بیرون می ریزند - پس اگر بخواهید یک باربیکیو گازی را کاملا آب بندی کنید، چه اتفاقی می افتد؟ در نهایت، تمام اکسیژن داخل تمام می‌شود و شعله‌ها خاموش می‌شوند، اما گاز همچنان به پمپاژ ادامه می‌دهد و کل تنوره را با سوخت بسیار قابل احتراق پر می‌کند. تنها چیزی که در آن زمان لازم است یک جرقه کوچک و انفجار است.
به همین دلیل، وارد کردن طعم دود به گوشت شما - حتی با غذاهایی با قابلیت پخت بمدت طولانی با باربیکیو های گازی بسیار دشوار است.
.
ی یکی از مواردی که افرادی که به طور منظم با گاز و زغال می پزند و ممکن است متوجه آن شوند: در باز و بسته بودن درب برای پخت و پز بسته به منبع گرما متفاوت است. با یک گریل زغالی، بستن درب آن جریان اکسیژن را قطع می کند، به طور موثری شعله را خفه می کند و میزان گرما را کاهش می دهد، در حالی که باز گذاشتن آن باعث می شود جریان اکسیژن به سوخت شما به حداکثر برسد و در نتیجه داغ تر شود. با باربیکیو گازی، دقیقاً برعکس این اتفاق می افتد: بستن درب روی سرعت سوختن شعله گاز شما تأثیری نخواهد داشت، اما از خروج گرمای اضافی به بیرون جلوگیری می کند و باعث داغ شدن گریل می شود. به همین دلیل، باربیکیوهای گازی اگر با فولاد ضد زنگ و منافذ حرارت داخلی باشند بسیار کارآمدتر از گریل های تک جداره با ساختار آلومینیومی کار می کنند.
و وقتی می خواهید یک تکه گوشت را سرخ کنید، این تفاوت بزرگ ایجاد می شود. برای بهترین پختن روی باربیکیو زغالی، پس از گرم کردن، درب آن را بردارید و قبل از اینکه گوشتتان را روی توری قرار دهید، اجازه دهید تا ذغال‌ها کاملا خاکستری شوند. اما با یک باربیکیو گازی، باید درب آن را ببندید و اجازه دهید هوا و توری های گریل تا قبل از اینکه گوشت را اضافه کنید داغ شوند.
عارضه جانبی دیگر این است که با باربیکیو زغالی، بیشترین حرارت از طریق تشعشع و همرفت مستقیماً از زغال می آید. توری باربیکیو برای جلوگیری از افتادن گوشت در آتش است. از طرف دیگر، با باربیکیو گازی، حرارت بیشتری به گوشت شما وارد می‌شود، که باز هم از طریق توری های گریل منتقل می شود. تفاوت در این است که گوشت پخته شده روی باربیکیو زغالی بسیار یکنواخت‌تر قهوه‌ای می‌شود و به احتمال زیاد فاصله‌های بین گریل‌ها بیشتر از قسمت‌هایی که در تماس مستقیم با گریل‌ها هستند، قهوه‌ای و ترد می‌شوند. اما در یک باربیکیو گازی، برعکس است: شما علائم گریل مطلوب را از خود گریل ها دریافت خواهید کرد، در حالی که مناطقی که مستقیماً با فلز تماس ندارند نسبتاً رنگ پریده می مانند.
ف رنگ گریل نسبت به منطقه ای که بیشتر در معرض حرارت زیاد است فرق می کند، قهوه ای شدن و پوسته شدن بیشتری روی یک گریل زغالی ایجاد می شود که به نوبه خود منجر به طعم و بافت بهتر می شود. با این حال، برخی از باربیکیوهای گازی مدرن دارای مناطق پخت و پز "مادون قرمز" هستند که بیشتر شبیه گرمای تابشی کوره زغال سنگ طراحی شده اند.
یکی از مهمترین مزیت درب باربیکیو جلو گیری از اتلاف انرژی است که باعث کاهش زمان پخت می شود.
دود یکی دیگر از عوامل خوشمزه کردن غذا می باشد که در کباب پز به دلیل عدم وجود درب به هدر می رود.
دود کش ها بهتر است پایین تر از سقف باربیکیو نصب شوند چون گرما و حرارت و دود به دلیل سبک بودن به راحتی از سقف باربیکیو ها خارج می شوند.
تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به سایت گازاکس می باشد.
ممنون